غذا نیاز ما را به ماده و انرژی تامین می کند و اکسیژن هوا برای سوختن غذا و آزاد کردن انرژی آن لازم است. در اثر این کار کربن دی اکسید تولید می شود که باید از سلول ها دور شود؛ دستگاه تنفس تبادل گازها را بر عهده دارد.
بینی (یا دهان)، حلق، حنجره، نای، نایژه، نایژک ها، کیسه های هوایی، شش ها، پرده دیافراگم، پرده جنب
هوا ابتدا از طریق بینی یا دهان وارد دستگاه تنفسی می شود و پس از عبور از حلق وارد حنجره و سپس وارد نای می شود. نای دو شاخه دارد که به آن ها نایژه می گویند. نایژه ها هوا را به نایژک ها که به تعداد زیاد در شش ها پراکنده اند، می رسانند. در انتهای نایژک ها کیسه های هوایی قرار دارند.
مخاط حفره بینی دارای رگهای خونی، غده های مخاطی و مژهای جنبنده فراوان است که این فضا هوای وارد شده به بینی را گرم، مرطوب و تصفیه (گرفتن گرد و غبار) می کنند، در صورتی که در دهان این اعمال صورت نمی گیرد.